Ben yazar değilim, yazanım.
Aradaki fark şudur ki yazar doğulur, yazan olunur.
Edebiyat fakültesine ‘’Madem yazamıyorum bari yazılmışları okuyayım!’’ düşüncesiyle gitmiştim.
Ne kadar açıklama getirilirse getirilsin özel bir hal yazarınki. Yazarlığın sırrını kim verebilir? Tekniklerini açıklayabilir ancak.
Yazar olarak doğmayanlar yazamaz mı peki? Yok, hiç böyle bir çıkarımda bulunamayız.
İsteyen öğrenerek ve uygulayarak ‘’yazan’’ olabilir. Kesinlikle olabilir, kendimden biliyorum.
Öğrenip uyguladığımızda yazma eylemini mümkün kılan ve kolaylaştıran teknikler var.
Önemli tekniklerden biri de sakin olmak, sakince düşünebilmektir.
Açık ve berrak düşünmeden, düşünce akışının önünü açmadan yazamazsınız.
Aklı sakinleştirmenin yolu da sessizlikten geçer.
Sabah kalktıktan hemen sonra ve gece yatmadan hemen önce –güne başlarken ve bitirirken- uygulayıp yöneteceğiniz kişisel sessizlik zamanları sayesinde içsel enerjinizi yoğunlaştırıp daha kolay yazabilirsiniz.
Sessizlik içinde düşünme çalışmalarını her zaman aynı yerde yapmak daha faydalı olur ancak bu uyku ile özdeşleşmiş yatağınız olmamalıdır. Evde, yataktan çıktıktan sonra veya yatağa girmeden önce sessizce düşünebileceğiniz bir köşe ayarlayın kendinize.
Sessizlik içinde oturup günü planlayın, zihinsel canlandırmalar yapın: O gün ne yazacaksınız? Yazarken nasıl görüneceksiniz? Ne yeyip ne içeceksiniz? Nerede yazacaksınız? Ne giyeceksiniz? Yazdıktan sonra neler yapacaksınız?
Sonra kalkıp gürültüye karışabilirsiniz çünkü yazmaya hazırsınızdır.
Akşam yatmadan hemen önce de yine sessizlik içinde oturup açık bir zihinle o günkü yazma deneyiminizi gözden geçirin: Sabah yapılan plan uygulandı mı uygulanmadı mı? Günün çıkarımları nelerdir?
Burada dikkat edeceğiniz nokta kendinize acımasız davranmamaktır. Günün farkındalığını yaşamanız yeterli. Aksi vahim bir durumdur. Bilince çıkanlar için gereken kendiliğinden yapılacaktır.
Kişisel sessizlik zamanları tekniği yazan için, ilham beklemekten çok daha pratiktir, faydalıdır. Çünkü içsel disiplinin sakinleştirdiği bir akıl, ilhamın pabucunu dama atar çoğu zaman.
Resim kaynağı
Yazan: Hatice Gülcan Topkaya
